Beschrijving

De straat is van iedereen. Er spelen zich taferelen af waarin de mens ongemerkt als hoofdrolspeler optreedt. Fotograaf Alfred Oosterman legt deze momenten vast in zwartwit straatbeelden, Marjolein Scherphuis reageert met zeer korte verhalen (zkv’s). Samen scheppen zij een nieuwe werkelijkheid waarin de lezer getuige is van de binnenwereld van passanten. We zien wat is en lezen wat had kunnen zijn.

De beelden en verhalen hebben een melancholische ondertoon, en zijn zo krachtig gepenseeld dat weemoed zich openbaart als een nieuwe vorm van moed.